AKP darbecilerle mücadele etmiyor, darbeyi tamamlıyor!

AKP darbe ve darbecilerle mücadele etmiyor, tam tersine, siyasi ve toplumsal hedeflerini paylaştığı darbeyi tamamlamaya çalışıyor. Bu nedenle darbe gerekçesiyle AKP’ye destek vermek de darbecilerle mücadele anlamına geliyor. Tam tersine, bu tutum Cemaatin yarım bıraktığı İslamcı darbeye destek vermekten başka bir anlam taşımıyor. Çünkü sadece oyuncular değişmiş oluyor, senaryo aynı kalıyor.

Tablo ortadadır; AKP, 15 Temmuz kalkışmasının yarattığı krizi, darbe öncesinde zaten yıkılmanın eşiğine gelen iktidarını yeniden inşa etmek için değerlendiriyor. Üstelik daha önce gücünün yetmediği hedeflere ulaşmak için bu ortamı fırsata çeviriyor. 

Öyle ki, Türkiye’yi 15 Temmuz darbesine sürükleyen AKP, bütün ülkede olağanüstü hal ilan ederek Meclis’i devreden çıkardı. Böylece, darbenin yol açtığı krizi sinsice lehine çevirmeye kalkan Erdoğan-AKP iktidarı denetimsiz, kontrolsüz, frensiz bir şekilde şiddet siyasetini hayata geçirmeye başladı. Yıkılmanın eşiğine gelen (darbeden söz etmiyoruz) ülkede ve dünyada yalnızlaşarak adeta tecrit olan, cami cemaatinden başka desteği kalmayan AKP, yeniden güç toplamaya başladı.

AKP’nin yeniden iktidarını onarmasının nedeni muhalefetin ona bu fırsatı tanıyan tutumudur.

MHP’yi bir yana bırakalım. Çünkü, faşist bir soğuk savaş milliyetçiliği ve muhafazakarlığı ile gözlerinin körleştiği ortada. Bu bahiste, MHP’ye şu ya da bu nedenle giden merkez sağ oyların önemi var, ve bu nedenle söz konusu kesimleri etkileyecek bir çizgi izlemek önem taşıyor. Bilmek gerekiyor ki, MHP ile mücadele gerçekte AKP ile de mücadele etmek anlamına geliyor. Çünkü MHP, bütün olan bitenlere karşı AKP’nin koltuk değneği olmaktan vaz geçmiyor. 

Bu durumda, AKP’nin toparlanmasındaki en büyük paylardan biri CHP’nin yanlış bir politik taktikle, bu dönemde AKP’ye verdiği destek oluyor. Özellikle Yenikapı mitingine katılımın, bir anlamda AKP’yi düştüğü çukurdan çekip alan can simidi işlevi gördüğünü saptamak gerekiyor. 

Gel gelelim CHP, anlaşılmaz bir kompleks ve son derece hatalı bir değerlendirme ile “darbelere karşı olduğunu kanıtlama'' telaşına kapıldı. Oysa ne CHP’nin ne de başka bir sol çevrenin, “darbelere karşı olduğunu'' kimseye kanıtlama ihtiyacı yok. Kaldı ki, hem darbe ve darbecilere karşı savaşılabilir hem de eski ortağı Cemaatle birlikte ülkeyi felakete sürükleyen AKP’ye karşı mücadele yükseltilebilirdi.

CHP, tıpkı laiklik konusunda yaptığı hataya bu konuda da tekrarladı. Gericiliğin bütün toplumu kuşattığı, bilimsel eğitim sisteminin çökertildiği bir dönemde, laiklik öncelikli ve acil mücadele alanı olduğu halde bu yapılmadı. Osmanlıcılık propagandasının yükseltildiği, Cumhuriyetin değerlerine karşı saldırıların alabildiğine arttığı bir dönemde Cumhuriyetin kazanımlarının güçlü bir şekilde savunulması ve Osmanlıcılığa karşı bir karşı ideolojik-kültürel-tarihsel saldırının geliştirilmesinden kaçınıldı. Çünkü CHP bu kez de “din düşmanı'' olmadığını, ve utanç verici bir şekilde çöken Osmanlı mirasına saygısız olmadığını kanıtlama derdine düştü.

Bu tutum, beklentilerinizin tam aksine karşınızdaki rakibinizin kurduğu siyasal, kültürel ve ideolojik hegemonyayı güçlendirir. Sizi ise zayıflatır ve bir süre sonra da gereksizleştirir. Çünkü bu tutum, karşısındaki gücü meşrulaştırır ve bir bakıma onun doğru olduğunu onaylamak anlamına gelir. Siyaset sosyolojisinin bir kuralıdır bu. Toplum sezgileriyle tabloyu böyle algılar. 

Son 3 seçimin ortaya koyduğu sonuçlar siyaset sosyolojisinin bu yasasını fazlasıyla kanıtlıyor. Artık bu bir yorum değil, apaçık olgudur. 

AKP’nin çağrısıyla adına “Yenikapı mutabakatı'' denilen iktidar tezgahına düşülmesi çok büyük ve tarihsel bir hata oldu. Böylece, ülkeyi felakete sürükleyen AKP, sanki olan bitenden hiç sorumlu değilmiş gibi bir profil verme olanağını yakaladı. Oysa CHP, tek başına daha bir hafta önce Taksim’de çok daha büyük bir mitingi bütün sol güçlerle birlikte gerçekleştirmişti. 

Oysa, darbenin bastırılmasını bir fırsata çevirerek Cumhuriyetten geriye ne kaldıysa yıkmaya yönelen, camileri birer siyasal merkez olarak kullanan AKP’ye karşı mücadeleyi sertleştirmek, toplumu cumhuriyetçi ve ilerici değerler etrafında yeniden birleştirmek için harekete geçilmeliydi. 

CHP, en kötü durumda bile yüzde 25’in altına düşmüyor. Bu nedenle liberallerin etkisinden hızla kurtulmalı ve rakibinin çizdiği alanda siyaset yapmaktan çıkmalıdır. Öncelikle, kendisinin “ne olmadığını ispatlamak'' gibi anlaşılmaz bir saçmalık ve edilgenlikten kurtulmalıdır.  

İktidarın bu kadar küstahlaşarak cumhuriyetin kazanımlarına, değerlerine, toplumun yaşam tarzına, emekçilere ve farklı inanç gruplarına saldırdığı bir dönemde, savunmada kalmak yenilmek demektir.

Keskin Kalem