Almanya'da 'cüceler isyanı'

Kısa adı ile ''GroKo'' adı verilen büyük koalisyon görüşmelerinde yetki ihtiyacı duyan Almanya Sosyal Demokrat Partisi (SPD) önderliği, hafta sonunda Bonn'da Olağanüstü Kongre'ye gitmişti.

642 delegenin oy kullandığı kongrede, yüzde 56,4 ranında oy olan SPD yönetimi, koalisyon müzakerelerine katılma onayının zor zahmet almış oldu. Delegelerin yüzde 43,5'inin onayını alamayan SPD yönetimi, ciddi bir krizin içine bir kez daha yuvarlanmış oldu.

Sol Parti ile birlikte Alman sosyal demokrasisinin ana gövdesini oluşturan SPD'nin 440 bin üyesi var. Ve bu kitlenin yaklaşık yarısı iktidar ortağı olmaya karşı.

Oysa daha 6 ay öncesine kadar SPD'nin yeni gelen başkanı seçilen ve kamuoyunda delegelerin tamamının onayını aldığı için adı, ''Yüzde yüz Martin'' olarak anılan Martin Schulz, tükenmiş bir ''lider'' olarak sahnede zor durmakta.

24 Eylül seçimlerinde tarihinin en büyük yenilgisini alan Alman sosyal demokrasisi, bir yıl içerisinde yeni lider adayını da tüketti. Deutsche Welle Berlin temsilcisi Sabine Kinkartz, SPD için ''Mutsuz parti'' nitelemesini kullanmaktan kendini alamadı.

Yüzde 20 bandının altına çekilen SPD oylarının parti içerisinde kriz dinamiklerini harekete geçirmesi, en keskin düzeyde kendisini gençlik örgütü üzerinde gösterdi. 109 bin üyesi olan gençlik örgütü JUSOS (Genç Sosyal Demokratlar) kazan kaldırarak, açıktan parti yönetimine tavır aldılar.

JUSOS Genel Başkanı Kevin Kühnert, büyük koalisyona SPD'nin dahil olmasına karşı olduğunu kesin bir dille ifade etti. ''8 yıllık koalisyon hükümeti dönemi, ortak adım atmanın mümkün olmadığını gösterdi'' dedi. Koalisyona katılmanın SPD için ''erime ve yıkım'' anlamına geleceğini sözlerine ekledi Genç Sosyal Demokratlar Başkanı.

'YARIN DEV OLMAK İÇİN BUGÜN CÜCE KALINABİLİR'

Daha da ileri gitti JUSOS Başkanı: ''Yarın dev olabilmek için bugün cüce kalınabilir'' diye kürsüden seslendi.

Ve bu sözler üzerine Bonn Olağanüstü Kongresi'nin en güçlü alkışını aldı...

JUSOS Başkanı'nın sözlerini yorumlayan Hristiyan Demokrat Birlik Partisi (CDU) Eyalet Başkanları Temsilcisi Alexander Dobrindt, ''Bu, cüclerin isyanıdır'' dedi.

SPD'nin gençlik örgütünün onay vermediği bir koalisyondan hayır gelmeyeceğini haklı olarak  ifade eden Merkel'in temsilcisi, Alman düzen siyasetinde yeni bir krizin kapağının ağzını aralamış oldu.

Öte yandan, Avrupa Birliği konusunda Alman siyasetinin daha fazla şey yapmasında ısrar eden Martin Schulz ve ekibi var. Yeni parti yönetimine ''sol' bir çehre kazndırmak isteyen Martin Schulz ve Andera Nahles, SPD seçmenlerine ''gerçekçilik'' öğüdü vermekten helak olmuş durumdalar. Nahles'e göre parti, ''aşırı beklenti içinde olmamalı''.

SPD tabanının sosyal demokrasinin hiç olmazsa geleneksel politikaları ile uyumlu bir çizgide kalınması talebi, parti yönetimi tarafından gerçekçilik sınavında sınıfta kalmakla eş anlamlı olarak görülüyor.

KOALİSYON GÇRÜŞMELERİNİN ÜÇ BAŞLIĞI

Taşeron işçiliğe karşı olmayan SPD yönetimi, bu uygulamanın yumuşatılmasından yana. Yani taşeron işçi  birden fazla teşeron olarak çalışmaya zorlanmamalı. Ya işe alınmalı ya da sözleşmesi bitmeli, deniliyor örneğin.

İkinci bir nokta, iki sınıflı sağlık sistemiyle ilgili. SPD yönetimi bu sisteme de karşı değil. Üretilen hizmetin denkleştirilmesinden yana yalnızca.

Koalisyon görüşmelerinde üzerinde mızıkçılık yapılan üçüncü başlık ise, sığınmacı ailelerinin aile birleşiminde düğümleniyor. Sağ, geleneksel gaddarlıkta devam derken, düzen solu 'bu kadar gaddar olmayın' diyor. Meslenin özeti bu.

DEV-CÜCE OYUNUNU SONLANDIRACAK OLAN ŞEY, SERMAYE-EMEK HESAPLAŞMASI OLACAKTIR

Faşist kitle partisi Almanya İçin Seçenek'in (AfD) üçüncü parti olarak ana muhalefet sıralarına yerleşmesi, düzen siyasetinin geleneksel refleksleri ile sürtüşme yaşıyor. Ne yardan ne serden olmak istemeyen SPD, bağrına taş basma pahasına ''istikrar'' vurgusu yaparak, hükümet içinde kalmaktan dem vuruyor.

Martin Schulz'un kongre konuşmasının hamaset kısmı dışta bırakılırsa, özetle söylediği şundan ibarettir: 'Düzenin bekası için, AfD'ye fırsat vermeyelim!' (Ya da tam alıntı ile: ''İnanıyorum ki,  cumhuriyet bu momentte bize bakıyor...'')

İlerde dev olmak için bugün cüce kalma 'cesareti'ni gösteren düzen solunun gençliği, çıkışsızlığı hükümet-muhalefet oyunundaki yer değiştirmelere bağlamış durumda. Bu yaklaşımdan dahi korkan geleneksel siyaset, en küçük tepkiyi ''isyan'' diye damgalamakta beis görmüyor.

Öyle görünüyor ki, Alman işçi sınıfı, kimin cüce kim dev olduğunu sermaye temsilcilerine gösterene dek bu oyun sürüp gidecek.