Cassius Marcellus Clay'dan Muhammed Ali'ye

Ali Kaya Soysal
Dünya Sporu, Boks ve insanlik büyük bir efsaneyi, şampiyonu ve "adamı" kaybetti, Muhammad Ali 74 yaşında uzun süredir çektiği amansız hastalıktan kurtulamayarak ebediyete göçtü. O'na ister boksör deyin, isterseniz insan hakları savunucusu, ama yaşamı boyunca yaptıklarıyla milyarlara örnek olmuş "devrimci bir şampiyon" daha doğru bir ünvan olur bana göre..
 
Neresinden başlasam öyküsünü anlatmaya, 1960 Roma Olimpiyatlarında henüz 18 yaşındayken ulaştığı altın madalyayla mı, hani zenciler giremediği için alınmadığı lokantadan çıkıp Ohio nehrine firlatttığı teneke parçasıyla mı, yoksa askerlik görevini "bana Vietkong gerillaları pis zenci demedi hiç bir zaman,  ayrıca benim uzaklardaki masum insanları öldürmek gibi bir misyonum olamaz" diyerek reddetmesiyle mi?
 
Veya , "Cassius Clay benim zenci köle adım, ama Muhammad Ali özgürlük ismim" sözcükleriyle İslamı tercih etmesi ve buna bağlı olarak ünvan maçlarını müslümanların da yaşadığı Zaire, Filipinler, Mali gibi fakir ülkelerde organize ettirmesiyle mi, yoksa işi daha ileri götürüp Körfez savaşında esir düşen Amerikalı askerleri Saddam'ın elinden "Allah" adına isteyip kurtarmasıyla mı? Bilhassa bu son satırlar İslam adına bugün sürdürülen vahşete ders olmalı ve utanılmalı..
 
Bu büyük Afro-Amerikalı sporcu yıllarca zenci haklarını savunmuş, bu uğurda Martin Luther King ve Malcolm X ile birlikte mücadele vermiş, Vietnam savaşını protesto ettiği için 5 yıl hüküm giymiş, şampiyonluk ünvanı elinden alınmış, "dont war make love" ( savaşma seviş ) sloganının yarattığı  barış rüzgarlarının estiği döneme damgasını vurmuş yiğit bir idoldür.

70'li yılların başlarında benim de siyah-beyaz kutudan izleme şansı bulduğum Muhammed Ali Clay'i otoriteler skor olarak dünya boks tarihinde Sonny Liston'un altına yerleştirmişlerdir hep, ama diğer "insani" özellikleriyle o hep gönüllerin birincisidir, öyle de anılacaktır.
 
İnsan Hakları Savunuculuğu, acil gereken İslam Reformistliği ve Dünya Sporu büyük bir evladını kaybetti ne yazık ki, GÜLE GÜLE ŞAMPİYON....