Bir ajanın hikayesi

Çağlar Ezikoğlu/ Aberystwyth Üniversitesi-Uluslararası Siyaset Departmanı

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, ABD’de katıldığı yemekte yaptığı konuşmasında, eğitim için Batı’ya gönderilenlerin çoğu zaman Batı’nın sadece kültürünü alarak ve benliklerini kaybederek, Batı’nın gönüllü ajanları haline geldiklerini ifade etti.

Sabahleyin, bu haberi okuyunca bir ''ajan’ olarak başarılı olup olmadığımı sorguladım haliyle. Dolayısıyla bu satırlar, bir ajanın kendi hayat hikayesini anlatıyor bir nevi. Önce ajan olmadan evvelki yaşadıklarımı anlatayım. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi mezunuyum, yani nam-ı diğer Mülkiye. 2009 yılında mezun oldum ve her Mülkiye’nin en büyük hayali olan Kaymakam olma veyahutta devlet bürokrasisinde üst düzey görevlerde bulunma hayallerini besliyordum her Mülkiyeli genç gibi. Yalnız o dönem kamu bürokrasisi siyasi iktidar tarafından Fethullah Gülen Cemaati’ne yani FETÖ’ye peşkeş çekilmişti. Fethullahçı çetenin hakim olamadığı ender yerlerden birisiydi Mülkiye. E haliyle kamu kadrolarına girişte uygulanan mülakatlarda Mülkiyeli olmak o dönem için başlı başına bir elenme sebebiydi. Üstüne bir de KPSS 2010 vakası yaşanmıştı o yıllarda. O yıl yapılan KPSS sınavında ben ve bir çok arkadaşım beklediği puandan çok daha düşük puanlar almıştı. Bunun temel sebebinin özellikle Genel Yetenek Genel Kültür sınavının sorularının Fethullahçı çete tarafından çalınıp standart sapmanın yükselmesinden kaynaklı olduğunu biliyordum. Bunu defalarca her bulunduğum ortamda haykırdım, ama elbette kaale alan olmamıştı. Birileri ''tatmin olmuş’ ve bu meselenin üstü siyasi iktidar tarafından örtülmüştü.

Bütün bu etmenler neticesinde bürokraside bir Mülkiyeli olarak yer alma hayali suya düşen bendeniz ajan adayının önüne yurtdışında devlet bursuyla okuma fırsatı geçmişti. Yani ajanlığın başladığı zamanlara geliyoruz. 1929 yılında Mustafa Kemal Atatürk tarafından çıkarılan 1416 Sayılı Ecnebi Memleketlere Gönderilecek Talebe Hakkında Kanun’un hükümleri uyarınca yurtdışına devlet bursu ile ve dönüşte zorunlu hizmet ifası şartıyla yüksek lisans ve doktora yapmak için gönderildim. Ajanlık serüvenimin mekanı ise İngiltere olacaktı. 2012 yılında gittim İngiltere’ye. Hani diyorlar ya ''sizler ajansınız’ diye. Meğersem biz gitmeden evvel ajanlık için atı alan Üsküdar’ı geçmiş. Bir tarafta İngiltere’nin bir çok şehrinde ''Dialogue Society’ adlı örgütü ile faaliyetlerini yaymış FETÖ vardı. Dedik ki ''yahu biz hani ajandık, bunlar ne ayak’. Sonra bir baktık ki bizim ajanlığımızın hükmü yokmuş. Bizim gibi yurtdışına gönderilen Fethullahçıların ilk adresi doğrudan bu Dialogue Society’nin şubeleri ve şehirlerdeki Fethullahçı yapılanmanın evleri olmuştu. Devletin bu bursiyerlere ödediği burslar kira adı altında daha doğru bir ifadeyle himmet verilerek FETÖ’ye aktarıldı. Ülkesini seven ve Fethullahçı yapılanmanın bu ülke için en büyük tehditlerden birisi olduğunu düşünen birisi olarak İngiltere’de eğitim aldığım 5 yıl boyunca bahse konu Fethullahçı çete ile her ortamda kavgamı verdim. Ama bu işte bir terslik olmalıydı, zira bizi ajan olarak nitelendirip vatan haini addedenlerin söylediklerinin tam tersine laik Cumhuriyet’in altını oymaya çalışan bu FETÖ belası ile kavga ettim yıllarca. Onlar ise siyasi iktidarın kendilerine akıttığı oluk oluk paralar ve imkanlar ile devletin içini oymaya devam ettiler. Kim ajandı kim vatansever, yorumu size bırakıyorum.

Diğer tarafta ise İngiltere’ye hakim olan bir başka terör örgütü, PKK vardı. Normalde bizim devlet düşmanı bir ajan olarak, bu örgütle de işbirliğimiz olmalıydı öyle değil mi? Halbuki her gittiğim şehirde istisnasız gördüğüm Öcalan posterli PKK mitinglerine karşı durdum birçok yerde tek başıma. Ama o da ne, o sıralarda bir süreç vardı, adı ''çözüm süreci’. Uğruna metropollerin bombalarla doldurulduğu, teröristlerin çadır mahkemelerinde serbest bırakıldığı teröristlerle pazarlık yapılan bir süreç. Tabi süreci işleten siyasi iktidar olunca bizim ajanlık yine ters tepti iyi mi! Şimdi kim ajan kim vatansever, yine yorumu okuyuculara bırakayım.

Eğitimimin son yılına geldiğimde ise FETÖ’nün 15 Temmuz darbe girişimini yaşadım. Ve dedim ki, herhalde artık siyasi iktidar kimin ajan kimin vatansever olduğunun farkına varacaktır. Ne kadar da iyi niyetli ve saf bir bakış açısı öyle değil mi? Tabi ki öyle olmadı, yurtdışındaki ajan Fethullahçıların bazılarının öğrencilikleri ile ilişiği kesildi KHK’lar ile. Peki sonra ne oldu, dileyen 675 sayılı KHK’yı okuyabilir. Buna göre, bursiyerlikle ilişiği kesilen öğrencilerin zorunlu hizmetlerinden doğan borçları affedildi. Bizzat gördüğümü duyduğumu bildiğimi söyleyeyim. O Fethullahçıların çoğu bu KHK ile bayram etti, okullarının geri kalan ücretleri ve finansal destekleri Cemaat tarafından karşılandı. Yani bu ülkenin siyasi iktidarı Batılı devletlere ajanlık yapanları ''bedava’ yurtdışında okuttu.

Ajanlık hikayemin sonunu merak edenler vardır. Doktora eğitimimi tamamlamak üzereyim. Zorunlu hizmetimin bağlı olduğu üniversiteye atamam gerçekleşir mi? Kim bilir, malum ajanız ya. Ha bu esnada yani atanana kadar da herhangi bir mali desteğimiz yok, ne haliniz varsa görün diyorlar. Üniversitelere çeşitli sebepler gösterilerek atanamayıp kamu dairelerinde memur sıfatıyla fotokopi çekmek zorunda bırakılan birçok bursiyer arkadaşımı biliyorum. Yani iktidar diyor ki, biz FETÖ’cüleri bedavadan okutuyoruz, harcanan paralar önemli değil, ama sizin için verdiğimiz üç kuruş bile fazla. Neden mi? Çünkü benim alnım secdeye değmiyor, çünkü ben siyasi iktidarın yanlışlarını da korkmadan eleştirebiliyorum, çünkü ben Atatürkçüyüm, Kemalistim, Ulusalcıyım, Ergenekoncuyum vb… Gördünüz mü bak, ajanlıktan başladık nerelere geldik.

Şimdi bizi ajan olarak niteleyenlere de seslenmek isterim. Sizce de çok başarısız bir ajan değil miyim? Dediğiniz gibi bir ajan olsaydım, veya bu vatanı sevmeseydim, yurtdışındaki FETÖ’cüler gibi bir elim yağda bir elim balda iktidar tarafından desteklenir, üstüne laik Cumhuriyet’in düşmanı olur, darbe girişime destek verir, sonra da iktidar tarafından zorunlu hizmetten doğan borçlarım affedilirdi. Çok şükür ki bir gün bile ajan olmadım, bu ülkenin geleceği için bu vatanın birliği için, laik Cumhuriyet’in varlığı için her şeyimi verdim vermeye de devam edeceğim. Ben ajan değilim, vatanseverim. Eğer gerçekten ajanları arıyorsanız, çok uzakta aramayın. Biliyorum ki benim gibi alnı secdeye değmeyen birisi sizin için her zaman potansiyel tehlike. Ama şu hikayemi bilip de bana vatan haini veya ajan muamelesi yapmayın, hiçbir şey olmazsa ayıp oluyor!..