Dış savaştan iç savaşa: Suriye

Ömer Ödemiş

Suriye’de savaş ''Arap Baharı’nın son halkası olarak 2012 yılı Mart ayında başlatıldı. Provoke edilmiş, satın alınmış bir grup insanın sokaklara çıkartılmasıyla başlayan süreç, seksene yakın değişik ülkeden getirilen cihatçı terör grupları ile üst boyuta taşınarak sürdürüldü. ABD tarafından planlanan, Lojistik desteği ve finansı Suudi Arabistan ve Katar tarafından karşılanan bu kaotik girişime Türkiye bölgesel yakınlığını kullanarak katkıda bulundu. Bu yedi yıllık süreçte Suriye topraklarına giren ve sayıları 300 bin civarında olduğu tahmin edilen bu cihatçı çetelerin neredeyse tamamı Türkiye sınırlarını kullandı. 

AKP iktidarı cihatçı çetelerin Türkiye üzerinden Suriye topraklarına girişine yardımcı oldu, lojistik sağladı, dönem dönem ise bizzat organize etmekten geri durmadı. Kısa sürede bir düğmeye basılmış gibi dünyanın hemen her ülkesinden İslami ideoloji ile beyinleri zehirlenmiş ruh hastaları hava yolu ile Türkiye'ye geliyor, buradan da kara yolu ile Suriye sınırına taşınarak, sınıra yakın bölgelerde kurulan kamplarda silahlandırılarak savaşa dahil ediliyorlardı.

Tek bir amaçları vardı. Suriye’deki mevcut devlet yapısını çökerterek yerine şeriata dayalı, emperyalizmin ve uzantısı gerici Arap ülkelerinin uzantısı bir oluşum yaratmaktı. Suriye de yaşayan laik ve radikal İslam yanlısı olmayan halkı katlederek, Sünni halkı da zorla biat ettirerek, şerri bir devlet kurmaktı. Yüzbinlerce insanı bu amaç uğruna katlettiler. Yaşamları söndürdüler, ülkeyi talan ettiler, zenginlikleri yağmaladılar, masum insanları sırf devletlerine bağlı diye, inançları farklı diye katlettiler.

Ama başaramadılar. İç dinamikten beslenmeyen, emperyalist ve gerici Arap ülkelerinin mezhepsel refleksleriyle girişilen bu saldırı ulus devlet olan Suriye’nin direnişi karşısında başarısız kaldı. Büyük bir nefretle yedi yıldır sürdürülen bu saldırı son süreçte hızlıca geriliyor. İdlib ve Rakka kenti civarında sıkışıp kalan cihatçı çeteler yok olmanın eşiğindeler.

Suriye halkı yedi yıldır kendi vatanlarına dönük bir dış saldırı karşısında, özgürlükleri uğruna savaştılar. İşgalci cihatçı güçleri, tüm acımasız yöntem ve katliamlarına rağmen yenilgiye uğratarak bağımsızlıklarını ve laik yaşamlarını sahiplendiler.

Suriye’de yaşanan savaşı iç savaş olarak görenler yanıldılar. 

Suriye halkı tüm zorlamalara karşın mezhepsel sınıfsal ve etnik ayrımlar ekseninde bir çatışmaya girmediler. İç savaş üç temel gerekçe ve saflaşma üzerinden şekillenir. Sınıfsal, mezhepsel ya da etnik ayrışmalar üzerine gerçekleşen savaşlardır. Ve genellikle de mevcut yapının değişmesi ile sonuçlanır. 

Suriye’de bunların hiçbiri yaşanmadı. Yani ne sınıfsal bir savaş vardı, ne mezhepsel bir çatışma ne de Kürtlerle Araplar ya da Türkmenler ile Araplar arasında bir savaş yaşandı. Tam tersine laik yaşamı ve ülkesini savunan Suriye halkı ile cihatçı çeteler arasında bir çatışma yaşandı. Farklı sınıfsal yapıda olanlarla, farklı mezhepsel yapıda olanlar, Türkmen, Arap ya da Kürt olduklarına bakmadan gericiliğe ve emperyalizme karşı savaştılar. Farklılıkları bağımsız bir ülkede özgürce yaşamak adına yok saydılar. Suriyelilik bilinci ile kenetlenerek, yaşamlarına yönelen emperyalist ve gerici tehdide karşı direndiler.

Hemen herkes Suriye’de yaşanan bu süreci iç savaş olarak tanımlayarak, iç dinamikler ile açıklamaya çalıştılar. Suriye’de yaşanan savaşı iç savaş olarak adlandırmak cehalettir. Emperyalist ve gerici güçler yaşanan süreci iç savaşa çevirebilmek için yedi yılda çok çaba sarf ettiler. Ama bu güne kadar başaramadılar. 

Bugünlerde yeni bir taktik geliştirerek, Kürt kartını oynamak istiyorlar. Sınıfsal ve mezhepsel olarak zorlayıp başaramadıkları iç savaşı, son bir hamle ile Kürt halkı üzerinden başarmaya çalışıyorlar.

Kürt halkını bu oyunu görmesi ve alet olmaması için tavrını açıkça orta koyarak, buna uygun biçim alması gerekmektedir. ABD Emperyalizminin halkların dostu olmadığını, asla özgürlük ve demokrasi getiremeyeceği bilinciyle davranmaları gerekmektedir. Aksi durumda bölgede yeni çatışmalar kaçınılmaz gibi görülüyor…