Haftanın Kitabı: "Torik Akını"

50 Kuşağı’nın öykücülerinden Adnan Özyalçıner, İstanbul’un geniş caddelerinde, kalabalık mahallelerinde ve dar sokaklarında dolaştırıyor okuru. Yazar, yeni kitabı “Torik Akını''nda bir dönemin karanlığına tanıklık ediyor. Geriye doğru baktığında karatma gecelerinin ve vardiya sirenlerinin sesi çoğalıyor bir dönemin öykülerinde.
Arada tanıdığımız, sokakta görsek koluna gireceğimiz, şurdan burdan konuşacağımız simalar konuk oluyor sayfalar arasında. Karşımıza birden Orhan Kemal çıkıyor. Deniz Gezmiş gür sesiyle Dolmabahçe sırtlarında 6. Filo’yu protesto ediyor. Cennet Bahçesi’nde bir kuşak aşkı ve ayrılığı yaşarken, gelecek zamana dair kurgularını yeşertiyor.

Reyyan Bayar’ın Adnan Özyalçıner ile yaptığı söyleşinin bir kısmı aşağıdadır:

 “-Öykülerinizde sosyal yaşamdaki çelişkileri de ortaya koyuyorsunuz bir anlamda. Yakın tarihe dair pek çok olay ve kişi de öykülerinize konu oluyor. Bu, ülkenin çalkantılı siyasal iklimine bir tür kayıtsız kalamama hâli mi bu?

-Aslolan yazarın yaşananlara/ yaşatılanlara dolayısıyla siyasal, politik, ekonomik, toplumsal olaylara, yani çağına tanıklık etmesi değil midir? Yazar, toplumsal yaşamımızdaki çelişkileri ortaya koyarken yalnız tanıklıkla yetinmemiş, bir anlamda duruma da müdahale eder.

- Gerçek ve kurmaca arasındaki sınırı da konuşmak mümkün sanıyorum öykülerinizle beraber. Gerçeğin sınırlarını bir kurmaca metinde ne belirliyor?

- Benim kurmaca metinlerimde metaforlar yoluyla gerçeğe bir gönderme, gerçeği bu yolla ortaya koyma deneyimi yatıyor. Bir tür edebiyatı edebiyatla ifade etme isteği diyebiliriz buna. Bu konuda öykülerime gerçeğin kurmacayı, kurmacanın gerçeği belirleyeceği, belirlemesi gerektiği biçiminde bir yol çizdiğimi söylemeliyim.''

Öyküdeki ustalığıyla bizi gerçeküstü bir serüvene davet ediyor Özyalçıner. Olmayan bir duraktan nereye gideceğimizi sorgularken, kırık şemsiyelerle yağmura çıkmanın tılsımına yakalanıyoruz. Haydarpaşa’dan kalkmayan trene binerken, bir martının döşündeki beyazlıkla kitapların seyrine dalıyoruz.
Okurken kaybolmanın, kaybolurken keyiflenmenin öykülerini yazmış “Torik Akını''nda Adnan Özyalçıner.