İnsancıl'ın Mayıs sayısı çıktı

İnsancıl Aylık Kültür Sanat Dergisi’nin Mayıs sayısı (322. sayısı) çıktı.

İnsancıl Mayıs 2017 sayısında işlenen konular ve yer alan çalışmalar ise şöyle...

Betül Çotuksöken - Felsefenin Gör Dediği: Felsefe Tarihi: Antropontolojik Okuma 11

Felsefe tarihçilerinin üzerinde birleştiği noktalardan biri de Eskiçağ felsefesinin içinde yaşadığımız bu dünyanın önemine ve insanın bu dünyadaki konumuna dikkati çeken bir düşünme bağlamı oluşturduğudur. Buna karşılık, Ortaçağda ise genellikle bu dünyanın ve insanın ikincil bir konuma indirgendiği ileri sürülür. Bu ileri sürüşler felsefi söylemleri, kendi özgül konumlanışlarını, duruşlarını dikkate almadığımızda doğru gibi görülebilir. Ancak antropontolojik yaklaşım ya da bakış açısı eşliğinde yapılan felsefe tarihi okuması böyle bir tutumdan uzaktır.

Mustafa Tabak – Panderma (Şiir)

Nurşen Aydoğan – Prospero ile Caliban

Ataç, 1955-56 yıllarındaki Varlık dergisinde Shakespeare’in Fırtına oyununun karakterleri olan “Prospero ile Caliban'' başlığında toplanan yazılarında; aydın, dörütmen (sanatkar) kavramlarını irdelemiştir.

Berrin Taş – Hep Yolda

Tragedyaları okurken de okumayı güzelleştiren önsözleri hep Azra Erhat’ın diliyle okumuşuzdur. Yeni çevrilen kitaplarda aynı özeni bulmak her zaman olası değil. Değişik yayınevleri basıyor. Eseri açımlayan hiçbir bilgiye rastlayamıyorsunuz. Eski MEB baskıları bile daha özenli. Dili eski olsa bile dipnotlarıyla esere ilişkin açıcı bilgileriyle değer verilen bir çalışma olduğunu anlıyorsunuz.

Tahir Şilkan – Nazım Hikmet Şiirinde Ölüm

Nazım, henüz 31 yaşındayken yazdığı “Karıma Mektup'' şiirinde; sürdürdüğü devrimci faaliyet
nedeniyle idamının istendiğini ancak ölümden korkmadığını belleklerden silinmeyecek güzellikte yazacaktır.

Neriman Çelik – 45 Yılın Anları (Şiir)

B. Sadık Albayrak – Türkiye’nin Devrim Çağının Romanı: Üç  İstanbul

Mithat Cemal Kuntay’ın Üç İstanbul romanı, Türkiye’nin devrim çağında geçer. Yazar kitabıyla ilgili bir konuşmada, bir dönemin insanlarını, eşyalarını ve evlerini anlatmak istediğini söyler. Anlatmak için İstanbul’u üçe bölmüştür ama kişileri çevreleriyle, ilişkileriyle, davranış biçimleriyle, ahlaklarıyla alabildiğine bütünleştirerek yazmıştır.

Zeynep Alpaslan – Denizim’e (Şiir)

Cumali Karataş – Şiir, Hayat ve Behramoğlu (Söyleşi)

Şiirdeki 50.yılını kutlayan usta ve aydın şair Ataol Behramoğlu ile İkinci Yeni'den geleneğe, çeviriden dünya şiirine konuştuk...

Berrin TAŞ - ESTETİK KALKIŞMA üzerine söyleşi / Cengiz   Gündoğdu; “Yazında değerlendirme alanını hurdalığa çevirenleri de gördüm.''

“Çok geriye gitmeden 1789 burjuva ayaklanmasından bu yana insanları küçük bir azınlık yönetiyor. Çok büyük bir ideolojik saldırıyla demokrasi adı altında halkın yönetimi diye azınlık yönetimi gizleniyor. Bunun anlaşılması kavranması gerekiyor. Bu durumu görebilmek için bilincin aydınlanması zorunludur. Benim için tümel kavga budur.''

Cengiz Gündoğdu – Yıldız Güncesi

Şiirimizin ağır sayılı dört biçimi vardır. İlki İkinci Yeni... İkinci biçem 12 Mart faşizminden çıktı. İnsanın acısını, insanın sevincini, insanın üzüntüsünü değil, acıyı, sevinci, üzüntüyü... kavram şiiri... kavram öyküyü yazmak istediler. Geleceğe kalmak istediler. İnsanın konumlarını... acısını... üzüntüsünü yazdıkta geleceğe kalamazlarmış...

Yazından insanı silmek istediler. Olmadı.