Nisan ayı 'iş cinayeti' raporu açıklandı

ABC Haber Merkezi

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi tarafından işçi ölümlerine ilişkin bir rapor yayınlandı. Yayınlanan rapore göre Nisan ayında en az 177 işçi hayatını kaybetti. 

'EN AZ 177 İŞÇİ İŞ CİNAYETİNDE YAŞAMINI YİTİRDİ'
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi'nin, %94’ünü ulusal ve yerel basından; yüzde 6’sını ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri ve sendikalardan öğrenilen bilgilere dayanarak tespit ettiğini söylediği, Nisan ayına ait 'iş cinayeti' rarporunun tamamı şöyle.

"Yüzde 94’ünü ulusal ve yerel basından; yüzde 6’sını ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri ve sendikalardan öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla Nisan ayında en az 177 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi...
Nisan ayı raporumuzda meslek hastalığı nedeniyle gerçekleşen bir iş cinayeti var: Edirne Ayka Madencilik’te işçi İbrahim Kenar 5 yıl önce silikozise yakalandı. Yıllarca süren dava boyunca sağlık hizmetlerinden yararlanamadı ve hastane hastane gezdirildi. 190 cm boyundaki işçi arkadaşımız en son 47 kiloya düştü ve Kartal Koşuyolu Hastanesi'nde yaşamını yitirdi…
Oysa ILO ve WHO verilerine göre 1 “iş kazası sonucu ölüm'' karşılığında yaklaşık 6 “meslek hastalığı sonucu ölüm'' olmaktadır. Bu durumda Türkiye’de Nisan ayında 1000’in üzerinde işçinin meslek hastalıklarından dolayı ölmüş olabileceği öngörülmektedir...
• Elimize yeni ulaşan bilgiler ışığında Ocak ayında en az 144, Şubat ayında en az 128, Mart ayında en az 126 ve Nisan ayında en az 177 işçi olmak üzere; Türkiye’de 2018 yılının ilk dört ayında en az 575 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi…
• 177 emekçinin 129’u ücretli (işçi ve memur), 48’i kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor...
• Ölenlerin 10’u kadın işçi, 167’si erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tarım, tekstil, eğitim, büro ve sağlık işkollarında gerçekleşti…
• 2’si 14 yaş ve altında 4 çocuk işçi can verdi. Büyükbaş hayvanları otlatan çobanlar 13 yaşındaki Yusuf Kaya ve 12 yaşındaki Berat Taş gölette boğuldu. 16 yaşındaki inşaat işçisi Vefa Taşçı 6.kattan asansör boşluğuna düştü. 15 yaşındaki inşaat işçisi Kadir Kara ise 23 Nisan Çocuk Bayramı’nda elektrik akımına kapıldı…
• 8 mülteci/göçmen işçi yaşamını yitirdi. Mülteci/göçmen işçilerin 4’ü Afgan, 3’ü Suriyeli ve 1’i Azeri…
• Ölümler en çok tarım, inşaat, ticaret/büro, taşımacılık, belediye, enerji ve sağlık işkollarında gerçekleşti. OHAL sonrası üst üste iki aydır sanayi işçilerinin iş cinayetlerindeki oransal artışında azalma görüldü…
• En fazla ölüm nedeni trafik/servis kazası, ezilme/göçük ve yüksekten düşme. Her ay bu nedenler sıralama değiştirerek ilk üç sırada yer alıyor…
• En çok iş cinayeti İstanbul, Kocaeli, Manisa, Gaziantep, Eskişehir, İzmir, Antalya, Aydın, Bursa ve Denizli’de yaşandı...
• Ölenlerin 1’i (yüzde 0,56) sendikalı işçi, 176 işçi ise (yüzde 99,44) sendikasız. Sendikalı işçi belediye işkolunda çalışıyordu. Diğer yandan ölen başka sendikalı işçiler de olabilir. Ancak kâğıt üzerinde olan sendikal üyeliklerinin gerçek bir örgütlülük olmaması ve birçok sendikanın ölen üyelerini sahiplenmemesi sonucu net bir bilgi verme şansımız olmadığını da belirtelim...

AKP’nin iktidara geldiği Kasım 2002’den beri iş cinayetlerinde en az 21 bin 22 işçi yaşamını yitirdi… Bu dönemin bazı satırbaşlarını hatırlatırsak:
1- Ülkemizde hüküm süren durum bir iş cinayetleri rejiminin varlığıdır. Soma, Davutpaşa, Ermenek, Ostim, Torunlar, Esenyurt gibi birçok işçi katliamı bu dönemde yaşanmıştır.
2- Esnek ve güvencesiz çalıştırma olağan hale getirilmiş ve neredeyse tüm kamu kurumları özelleştirilmiştir.
3- Sendikal hareket baskı altına alınmış, sendikalaşan işçiler işten atılmış ve iktidara bağlı sendikalar egemen hale getirilmiştir.
4- Köyden kente göç hızlanmış ve neredeyse tamamlanmış, emek rekabeti ile de ücretler düşürülmüş ve yoksulluk kitleselleşmiştir.
5- 4+4+4 eğitim sistemiyle çocuk işçilik yaygınlaşmış ve milyonları kapsamıştır.
6- Emeklilik yaşı kademeli olarak 65’e çıkarılmıştır. Emekli olduğu halde çalışan, emeklilik yaşını beklediği için çalışmak zorunda kalan ve emekli olma hakkını sigortasız çalıştığı ya da sigortası düzenli yatırılmadığı için kazanamayan milyonlarca yaşlı işçi vardır.
7- Kadınlara yönelik açıklanan program ve paketler, kadını yarı zamanlı çalıştırarak aile içine hapsetmeyi ve ucuz işgücünü kadın üzerinden yaygınlaştırmayı hedeflemiştir.
8- Yanlış dış ve iç politikalar sonucu milyonlarca göçmen (özellikle Suriyeli ve şimdi de Afgan göçü) Türkiye’de güvencesiz olarak çalışmaktadır. Beraberinde birçok sosyal sorun yaşanmaktadır.
 
9- Taşerona kadro düzenlemesi adı altında binlerce işçi güvenlik soruşturmaları bahane edilerek işsiz bırakılmıştır.
10- OHAL ile beraber Cumhurbaşkanının ifade ettiği gibi patronlar lehine grev yasakları ilan edilmiştir. 
11- İşte tüm bu politikalar sonucu iş cinayetleri artmış ve meslek hastalıkları tamamen görünmez hale getirilmiştir.
İşte tam da bu noktada Türkiye seçim sürecindedir. Ülkemizin geleceği emekçilerin kararları ve mücadelesi ile şekillenecektir…

Ocak ayında en az 144, Şubat ayında en az 128, Mart ayında en az 126 ve Nisan ayında en az 177 işçi yaşamını yitirdi…

177 emekçinin 129’u ücretli (işçi ve memur), 48’i kendi nam ve hesabına çalışan (çiftçi ve esnaf)…

Ölümler en çok tarım, inşaat, ticaret/büro, taşımacılık, belediye, enerji ve sağlık işkollarında gerçekleşti. OHAL sonrası üst üste iki aydır sanayi işçilerinin iş cinayetlerindeki oransal artışında azalma görüldü…

En fazla ölüm nedeni trafik/servis kazası, ezilme/göçük ve yüksekten düşme. Her ay bu nedenler sıralama değiştirerek ilk üç sırada yer alıyor…

14 ölüm İstanbul’da; 9’ar ölüm Kocaeli ve Manisa’da; 7 ölüm Gaziantep’te; 6’şar ölüm Eskişehir ve İzmir’de; 5’er ölüm Antalya, Aydın, Bursa ve Denizli’de; 4’er ölüm Bolu, Çorum, Iğdır, Sakarya, Samsun, Şanlıurfa ve Zonguldak’ta; 3’er ölüm Adana, Adıyaman, Ağrı, Balıkesir, Burdur, Mersin, Muğla ve Osmaniye’de; 2’şer ölüm Amasya, Ankara, Artvin, Bitlis, Düzce, Hatay, Isparta, Kahramanmaraş, Karabük, Kastamonu, Kütahya, Ordu, Sivas, Uşak ve Van’da; 1’er ölüm ise Afyon, Aksaray, Bingöl, Çanakkale, Elazığ, Erzincan, Erzurum, Hakkari, Kayseri, Kırıkkale, Kırşehir, Konya, Malatya, Mardin, Niğde, Sinop, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Tunceli, Yalova, Yozgat, S.Arabistan ve Suriye’de yaşandı…

2018 / Nisan ayında iş cinayetlerinde yaşamını yitiren 177 işçiyi saygıyla anıyoruz / İSİG Meclisi
Hediye Emre, Mustafa Ak, Mehmet Tekin, Saime Tekin, Mustafa Binbuğa, Ahmet Bayav, Bismillah R., Yusuf Kaya, Berat Taş, İsmail Sarıkaya, A.A., Abdullah ., Hasan Egelioğlu, Ayhan Eriş, Abdulbaki Özmen, Lütfi Doğan, Turgut Emir, Sadık Oruç, Ali İhsan Aker, Mehmet Demir, Mürsel Baş, Ahmet Karakaya, Hüseyin Bozkurt, Sünnetullah Khushmatov, Halil Bayraktar, Durdu Karataş, Serkan Özyurt, Feyzullah Üner, Müesser Dursun, Haşim Cangirt, Hikmet Akar, Celalettin Şahin, Halil Mutlu, Süleyman N., P.K., Halil Ayvurdu, Sabri Doğan, Bayram Keriman, Esat Dülger, Süleyman Akgün, Mehmet Tufan, Osman Gürel, Abdullah Hanife, Murat İnan, Şerif Canbaz, Aysel Özdemir, Şinasi Ulutaş, Cihan Demirel, İzamettin Ağaç, Veli Ateş, Okan Taş, Emrah Danacı, Hammed Habbesi, Ercan Yiğitalp, Erol Akbaba, İbrahim Kenar, Umut İrişik, Mustafa Kaya, Murat Koz, Yılmaz Çingil, Nedim Yavaş, Lale Yıldırım, Süleyman Avcı, Ömer Delimehmetoğlu, Merve Çavdar, Hasan Yaman, Mustafa Ergün, Serkan Horzum, Güngör Kıran, Betül Altıntaş, Abuzer Kara, Hasan Hüseyin Aybey, Mikail Yalçın, Fatih Özmutlu, Yasir Armağan, Serdar Çağlak, Ahmet Sert, İbrahim Hakkı Umut, Mehmet Kuku, Halil İbrahim Daloğlu, Volkan Çetinyol, Taner Yıldırım, Esat Bağcı, Ümit Deveci, Zemerhan Süvök, Mehmet Cemal Akkulu, Erol Bağesen, Kenan Kazak, Fatih Emin Erdoğan, Mazlum Çetin, Fazlı Aslan, Salim Yüce, Halid Hassun, Aziz Hamsi, Nezir Çağrıbay, İsmail Sökmen, Nuri Aygören, İhsan Şahin, Hasan Kara, Kadir Kara, Kafi Demirciler, Mehmet Özdemir, Sedat Kuru, Mustafa Ocaklı, Ömer Özdemir, Süleyman Kart, Yücel Akkaya, Sadık Seri (Siri), Necati Tuncer, Cemil Ayhan, Yahya Karabacak, İlyas Şahan, Hakan Erenkaya, Celal Bağ, Lokman Kazdal, Yunus Boz, Velican Özcoşkun, Vefa Taşçı, Kürşat Kandazoğlu (Basıcı), Hasan Eroğlu, Serdar Kibar, Yusuf Balın, Mehmet Cabir Günay, Hasan Osoydan, Mustafa Şanlı, Mehmet Salcı, Hacı Ahmet Demir, Ahmet Şişkin, Mehmet Şişkin, Mehmet Şekeroğlu, Hayati Dalgıç, Ahmet Gencan, Ahmet Uçar, Yavuz Ege, Ali Demirci, Fethi Büyükkalkan, Halil Çelik, Kürşat Kunt, Mücahit Tunçbilek, Serkan Çelik, Muhammed Özbakan, Sadettin Özdemir, Zeki Salih, Yakup Değirmenci, Kenan Yazıcı, Musa Gencer, H.Y., Esma Başkurt, Hikmet Yeşilırmak, Alpay Alper Yıldız, Abdurrahman Kanber, Burak Tatar, Levent Bayırlı, Kadir Akkaya, İsmail Değirmenci, Selami Avcı, Yakup Acar, U.G., Ramazan Işık, Taner Çebi, İsmail Ulutaş, Mehmet Göner, Müştak Uğurhan, Ali Aras, Hikmet Gümüştaş, Nuraga Sahil, Erdem Kıvrak, Nazım Türkmen, Halis Kera, Mustafa Yılmaz, Ümmü Uçar, M.Y., Nihat Doğan, Büşra Mutlu, Rafet Yıldırım ve ismini öğrenemediğimiz iki işçi..."