2 bin yıllık tereyağı

İrlanda’da daha önce bulunan birçok örneği olan bu tereyağı ve benzerlerine “bataklık tereyağı (bog butter)'' deniyor. Bu yüzden çok da olağandışı olarak görülmüyor.

Müze yetkililerinden Andy Halpin, keşfin, 3 antik baronluğun sınırlarının ve 11 kasabanın birleştiği Drakerath bölgesinde bulunduğu için önemli olduğunu söyledi.

Halpin “O zamanlar bu bataklıklar ulaşılmaz ve gizemli yerlerdi. Bu bölge üç farklı krallığın birleştiği  yerdeydi. Politik olarak burası kimseye ait olmayan orta bir yer gibiydi'' diyor.

Cavan Müzesi’nin yaptığı açıklamada “Bu bataklıkların mükemmel koruyucu özellikleri vardır – düşük sıcaklık, düşük oksijen seviyesi, ve yüksek asitli bir ortam'' denildi.

Bataklık tereyağları, bölgenin sakinleri tarafından, korunabilmesi için sık sık gömülüyor ve daha sonraki bir tarihte kullanmak üzere kazılıp çıkarılması planlanıyordu. Başka araştırmalar ise bataklık tereyağlarının, bolluk ve zenginlik istemek amacıyla, tanrılara ya da ruhlara adak olarak verildiğini savunuyor.

Halpin, tereyağının yüzeyden 3.7 metre aşağıda bulunduğunu söyledi. Halpin ayrıca, tereyağını bataklığa koyan kişilerin, sonradan onu geri almayı planlamış olmayabileceğini söylüyor. Çünkü tereyağının üstünde onu koruması için bir örtü ya da kılıf olduğuna dair hiçbir kanıt da yoku. Bu durumda da tanrılara ya da ölülere bir hediye olarak bırakılmış olabilir.

Halpin, İrlanda ve İskoçya’da buna benzer tereyağ toplarının, genelde öncesinde ahşap bir kutuya ya da hayvan derisine sarıldığını söyledi.

Çimleri keserken keşfi yapan Conway, durumu önce Cavan Kasabası Müzesi’ne bildirdi. Fakat keşif daha sonra radyokarbon tarihlendirmesinin yapılması için Ulusal Müze’ye verildi.

Arkeologlar tereyağını kolayca ufalanan, peynir benzeri kokulu bir madde olarak tanımlıyor ve yenilmesi konusunda tereddütlü davranıyor. Halpin “Teorik olarak hala yenilebilir durumda fakat tavsiye ettiğimizi söyleyemem'' diyor.

İrlanda’da ünlü bir şef olan Kevin Thornton ise bataklık tereyağlarının tadına baktığını söylüyor.