Maçın hakkı beraberlik miydi?

Ali Kaya Soysal

Başlığa hemen yanıt vereyim; Hayır...90 dakikalık oyunun sonucu Fenerbahçe lehine olmalıydı, en azından buçuk sıfır galibiyeti hak etti sarı-lacivertliler. Beşiktaş gibi hücum silahları olan, her maçta goller bulan, pozisyon zenginliği yaşayan takım 0 ( yazıyla sıfır), gol heyecanı yaşatamadı futbol severlere. Bunun nedenlerine yazımın ilerideki satırlarında değineceğim, ama bu maçta galibiyetten başka hedefi olmaması gereken Fenerbahçe'nin de 2 net pozisyonunun dışında etkili olamaması -ki bunlardan biri gollle sonuçlansa oyunun akışı değişirdi- her türlü eleştiriye açıktır.

Önce Beşiktaş'tan başlamak gerekirse, 4 puan önde maça çıkmak ve oyunun beraberlikle sürmesi mental açıdan ilerleyen dakikalarda siyah-beyazlıları skoru korumaya itti. Bu bir "af nedeni" olabilir Beşiktaş'ın oyun anlayışı için ama "korkmakla kaybedilen " 2 puan lig sonunda çok aranır, ama iş işten geçmiş olur. Çünkü bu tip maçlar 6 puanlıktır, kopma veya yakınlaşmalara neden olur.

Aynı pencereden Fenerbahçe'ye bakacak olursak, ilk yarıdaki pasif futbolu nereye oturtacağız? Kendi evinde, o çok inanılan 12-16 yıllık yenilmemezlik istatistikleri seni bir sonraya taşıyabilecek mi? Sen, gündüz kuşağında 2 puan kaybeden Başakşehir'i ve Beşiktaş'ı yakalama şansını ele geçirmişken maça önde baskıyla başlaman gerekirken, 50 bin seyircinin verdiği destek de arkandayken koskoca bir 45 dakikayı nasıl çöpe atarsın? Üstelik her haliyle senden ürken rakibinin oyun anlayışını, forvetler Quaresma, Kerim Frei ve Cenk'in sahada dökülmelerini görürken rakibinin üstüne nasıl gitmezsin?

Bence Advocaat böyle bir taktik vermemiştir, oyuncular saha içinde böyle düşündüler. Sanıyorum, çünkü onlar da çekindiler. Sonuçta karşılarında galibiyet serisine bağladıkları -G.Saray rutinini saymazsak- Konya, Karabük, Akhisar, Rize yoktu. Her haliyle rakiplerine korku salan, pas oyununu çok iyi uygulayan, takım savunmasını iyi yapmanın yanı sıra atak varyasyonlarıyla hemen hemen her maçta en az 8-10 net pozisyon bulan Beşiktaş gözlerini korkutmuş belliki.

Halbuki ilk 45'deki Beşiktaş yukarıdaki övgü dolu gerçeklerin çok uzağındaydı. Fenerbahçeli futbolcular devre arasında bunun farkına vardılar ki, ikinci devreye baskıyla başladılar ve 80. dakikaya kadar maçı kazanacak aksiyonlar yarattılar. Çok rahat öne geçebilirlerdi. Önce Fabricio'nun doğru yer tutuşları, takım savunmasının başarısı ve biraz da şans faktörü Fenerbahçe'ye gol imkanı tanımadı.

Oyunun son bölümünde Beşiktaş yıllardır düzgün çalıştırıldığı ve iyi yönetildiği için diri kaldı, golü bulacak "hassas" ataklar yaptı, ama süre ve zihin yetmedi.

ŞEREFİYLE OYNAYIP, HAKKIYLA KAZANMAK

Gelelim yazımın başlığına, yıllardır söylerim ve son dönemlerde de yazarım, Beşiktaş adına bir söylemim vardır sürekli tekrarladığım. "Şerefle oynamak, Hakkı ile kazanmak" ..Fenerbahçe dün hak ettiği galibiyeti alamadı ama Beşiktaş "Şeref" konusunda gündüz kuşağında bir ders verdi.

U-21 maçında F.Bahçe'yi deplasmanda 3-1 yenen Beşiktaş rakibinin son dakikalarda bir oyuncusunun sakatlanmasıyla 3 oyuncu değiştirme hakkının dolması üzerine takımın teknik direktörü Yasin Sülün kardeşimiz kendi takımından da bir kişiyi oyundan çıkarttı ve maçın geri kalan bölümünün 10'a 10 oynanmasını sağladı.

İşte spor anlayışı budur, bu örnek onlarca şampiyonluğa , yüzlerce galibiyete bedeldir...

Aferin Yasin, bravo Efendi Beşiktaş...