Dünya''dan 59,5 ışık yılı uzakta gezegen keşfedildi

Dünya''dan 59,5 ışık yılı uzakta gezegen keş... Geçiş Halindeki Öte Gezegen Araştırma Uydusu TESS, Dünya''dan 59,5 ışık yılı uzakta, büyük bölümü sudan oluşan bir gezegenin varlığını keşfetti.

Amerikan Havacılık ve Uzay Ajansının (NASA) öte gezegen keşif uydusu TESS, ilk öte gezegen keşfinigerçekleştirdi.

"Space.com" internet sitesinde yer alan habere göre, Geçiş Halindeki Öte Gezegen Araştırma Uydusu TESS, Dünya'dan 59,5 ışık yılı uzakta Mensa (Masa) Takımyıldızındaki Pi Mansea yıldızının yörüngesinde bir öte gezegenin varlığını belirledi.

"Pi Mensae c" adı verilen "süper-Dünya" kategorisindeki gezegenin çapının Dünya'nın 2,14 katı, kütlesinin ise Dünya'nın 4,82 katı olduğu bildirildi.

Pi Mensae c'nin yörüngesindeki yıldıza, Güneş'e en yakın gezegen olan Merkür'den 50 kat daha yakın olduğu tespit belirtildi.

Öz kütle ölçümlerinin gezegenin büyük ölçüde sudan oluştuğuna işaret ettiğini ifade eden ABD'nin Massachusetts Teknoloji Üniversitesinden (MIT) gökbilimci Chelsea Huang, "Muhtemelen ortasında kaya bir çekirdek ve çevresinde hidrojen ile helyumdan oluşan bir atmosfer var. Yörüngesindeki yıldıza yakınlığı göz önüne alındığından yoğun radyasyon nedeniyle suyun sürekli buharlaşma halinde olduğunu tahmin ediyoruz." dedi.

Gökbilimciler daha önce Pi Mensae yörüngesinde Güneş Sistemi'nin en büyük gezegeni Jüpiter'den 10 kat daha fazla kütleye sahip bir gaz devi gezegen, "süper-Jüpiter" keşfetmişti.

Keşfe dair detaylar Huang ve diğerleri tarafından "The Astrophysical Journal Letters" dergisinde yayımlandı.

TESS uydusu, NASA tarafından 18 Eylül'de SpaceX üretimi Falcon 9 roketiyle uzaya fırlatılmıştı. Uydunun, iki yıl sürecek keşif faaliyeti boyunca Güneş Sistemi dışındaki yakın yıldız sistemlerindeki öte-gezegenlere dair kanıtlar araması planlanıyor.

TESS, öte-gezegenleri "geçiş" denilen bir konumda tespit etmeye çalışıyor. "Geçiş", bir öte-gezegenin yörüngesindeki yıldızın önünden geçtiği anı tanımlıyor. Bilim adamları bu anda yıldızın kameralara yansıyan parlaklığında oluşan azalmayı gözleyerek, ışığın salım ve emilme miktarlarını ölçerek söz konusu gezegenlerin kütlesini, öz kütlesini ve atmosfer kompozisyonunu belirleyebiliyor.