Yiyin birbirinizi

Çağlar Ezikoğlu

“… Bu bağlamda Erdoğan’ın son adımı, Başkanlık sistemine geçip ''tek adam’lığını tamamen fiiliyata dökmek. İşte bu eylemle birlikte Erdoğan’ın kafasındaki AKP’de misyonunu başarıyla tamamlamış ve artık sadece ''tek adam’ın basit bir aygıtı olarak hayatına devam edecektir.''[1]

Bu satırları Haziran 2015’de kaleme almış, 7 Haziran seçimlerinden sonra ortaya çıkan tablo ile AKP iktidarının ortadan kalkacağını dahi iddia eden akl-ı evvel liberallerin göz ardı ettiği, Erdoğan’ın ''tek adam’ olma hayalini her halükarda gerçekleştirme isteğini vurgulamıştım. 2 sene sonra ise Erdoğan beni de yanıltmayarak bu macerasındaki en son oyun olan Başkanlık Sistemi referandumunu da geçmiş oldu. Fakat her ne hikmetse yine bu kerametleri kendilerinden menkul ve hala utanmadan arlanmadan siyasi analiz yapmaya cesaret gösteren ''Yetmez ama Evet’çi liberaller bu seçimin aslında AKP için mağlubiyet olduğunu tekrarlayıp duruyorlar. Fakat sürekli göz ardı ettikleri daha doğru bir ifadeyle hala Erdoğan’sız AKP’den medet umdukları için görmezden geldikleri bir hakikat kabak gibi karşımızda duruyor; Erdoğan 2014 yılında Cumhurbaşkanı seçildikten sonra AKP artık misyonunu tamamlamaya başlamış bir siyasi partiden başka hiçbir şey değildi. İşte bu misyon tamamlama aşamalarının sonuncusuna geldik, Erdoğan’ın yeniden AKP’nin başına geçip parti içinde süratle bir temizliğe girişeceğine şahit olacağız ilerleyen günlerde. Bu temizliğin ilk sinyalleri ise AKP içerisindeki parti içi kavgalar ve ''Reisçi’ kanadın Hocacılar ve Gülcüler olarak adlandırılan müstafi başbakan Davutoğlu ve eski Cumhurbaşkanı Gül taraftarlarına yönelik ağır bombardımandan anlayabiliyoruz. Cem Küçük’ün Mavi Marmara’dakileri ''manyak’ olarak nitelendirmesi ve AKP içerisinde İslamcıların tasfiyesini istemesi ise kızılca kıyamet kopardı özellikle Gül ve Davutoğlu taraftarı İslamcılar arasında. Yalnız yine muhalif basında gördüğüm ve beni fazlasıyla rahatsız eden bir husus var. Gül, Davutoğlu ve hatta Bülent Arınç taraftarlarının AKP iktidarının üzerlerine yıktıkları bütün sorumluluğu bir celsede üzerlerinden atıp memleket genelinde yaşanan bütün olumsuz tablonun Cem Küçük gibi ''Reis’çilere atılması gayreti söz konusu. Hocacı-Gülcü tayfa isterlerse sabahtan akşama kadar Cem Küçük, Ömer Turan, Fatih Tezcan, Barlas veya ROK gibi saray fedaisi organizmaların üzerine gitsinler; nasıl ki o saray fedailerinin ne olduğunu biliyorsak; sizlerin de ne olduğunu biliyoruz, kendinizi temize çıkartamayacaksınız.

Cem Küçük’ün çıkışının aslında basit bir çıkış olmadığı, AKP içerisinde Erdoğan’ın kontrolü ele aldıktan sonra özellikle ABD ve İsrail ile yeniden yakın ilişkiler kurma hevesindeyken başına bela açacağını öngürdüğü İslamcı tayfayı tasfiyenin ilk işaret fişeği olduğu aşikar. İşte bunun farkında olan tasfiye edilerek ''aç’ kalacaklarını da bilen bu İslamcılar günlerdir Cem Küçük üzerinden isyan ediyor. Aslında nasıl ki Cem Küçük gibiler sahibinin sesinden konuşuyorsa bu İslamcılar da kendi sahipleri olan Davutoğlu veya Gül’ün ağzından Erdoğan’a mesaj vermeye çalışıyor. Ama bahsettiğim gibi bu İslamcıların tek derdi, İslamcılık ideolojisinin Türkiye’de düştüğü bu rezil tabloyu düzeltmek değil, tek dertleri mahallelerinde hali hazırda konum sahibi, güç sahibi olabilmek ve bunu kaybetmemek. Peki kimdi bunlar; birkaç örnekle aslında ne anlatmak istediğimiz kolaylıkla aktarabiliriz okuyuculara.

Birinci örneğimiz İsmail Kılıçarslan, bugün başta Bülent Arınç olmak üzere küskün AKP’lilerin yazılarını sosyal medyada yaydığı kendini entelektüel addeden bizim İsmail Bey. Misal bugün demiş ki Reisçilere; “Biz sizin gündelik politikalarınızdan, ayak oyunlarınızdan, elde ettiğiniz kirli ve sidikli küçük iktidar alanlarınızdan beriyiz. Vaktiyle Refah Partisi'ne, Fazilet Partisi'ne destek verirken de beriydik, şimdi de beriyiz. Kendimize ait bir yol haritamız, içi güzel hedeflerle dolu bir ajandamız var.''[2] İnsan gerçekten hayret ediyor bu bizim yılların Reisçisi İsmail Bey mi diye? Şöyle bir geçmişe dönelim Mart 2016’ya. Büyük münevver olduğunu zenneden İsmail Bey’in seslenişini okuyalım; Biz Recep Tayyip Erdoğan'a bağlanıyorsak, onun hatasız, günahsız, pürüzsüz oluşundan değil; var oluşumuza, var kalışımıza bağlanmayı önemsediğimizdendir beyim. Sizin karşısında durduğunuz her durumun, her kişinin hemen yanında durmak bizim için şeref nişanesidir, onur madalyasıdır da ondan beyim. Size Recep Tayyip Erdoğan'ı vermeyeceğiz beyim. Size kendimizi teslim etmeyeceğiz.''[3]

Peki ne oldu da Reis’ine tutkun İsmail Bey son günlerde kazan kaldırmaya başladı? İsmail Bey zeki adamdır, posta güvercini Sırrı (Sırrı Süreyya Önder) ağabeyiyle yaptıkları Meksika Sınırı programında bu zekası keşfedilmiş, dönemin Davutoğlu-Gül etkisi altındaki siyasi mecrasında ''münevver’ İslamcı olarak İslamcıların Kemalist modernleşmeye alternatif bir modernleşme kurma projesinde rol oynatılmaya çalışılmıştır kendisine. Ama ne var ki en son Davutoğlu’nun görevden el çektirilmesi ve bu küskün AKP’lilerin ağırlığının parti içerisinde giderek yok olmaya başlaması İsmail Bey’in kendilerine çekilecek operasyonun da farkına varmasına yol açtı. Son günlerdeki kuyruk acısının sebebi de bu, mahalleden dışlanmak, işsiz kalmak, itibarsız kalmak istemiyor da ondan, yoksa kimin umurunda İslamcılığın geldiği nokta değil mi İsmail Bey?

Tek örnek mi İsmail mi elbette değil. Bugünkü yazısında Gül ve Davutoğlu övgüsü için kırk takla atan bir Hakan Albayrak var. Türkiye’nin panzehiri arşivdir derler ne kadar da doğru bir söz. Şöyle bir geçmişe dönelim; 30 Mart 2014 seçimleri öncesi TRT’de programa katılan dönemin Başbakanı Erdoğan’ı övmekten soru soramayan ve "Artık hayal edemiyorum, çünkü ben hayal etmeden siz yapmış oluyorsunuz"[4] diyerek Erdoğan’ı mest eden Hakan Albayrak değil miydi bu? Aslında bu bile meselenin özünü gösteriyor bizlere? Erdoğan’ın AKP medyasından tasfiye ettiği ve son olarak Davutoğlu destekçisi Karar gazetesinde kendine yer bulabilen Hakan Albayrak’ın derdi İslamcılık mıdır, Mavi Marmara mıdır yoksa bulabildiği bu son gazetede kalabilmek ve işsiz kalmamak adına bu çıkışları yapması mıdır?

Örnekler çoğaltılır, Fehmi Koru’dan başlarsınız Nihal Bengisu Karaca’ya, Sibel Eraslan’dan başlarsınız Adem Özköse’ye kadar geniş bir skalada Davutoğlu ve Gül taraftarı İslamcı gazeteci ve yazarların feveranlarını okuyabilirsiniz ulusal medyada. Ama bu yakarışlarının sebebi çok açıktır. Çok değil bir hafta sonra partinin başına geçecek Erdoğan’ın parti içinde yapacağı temizlik neticesinde sıranın kendilerine geleceğini gayet iyi biliyorlar. AKP iktidarı boyunca yapılan hukuksuzlukların bütün sorumluluğunu Erdoğan ve Reisçi destekçilerine çıkarma girişiminin temel sebebi de o. Ama kurtuluşunuz yok, memleket adım adım bataklığa giderken ''inan gerçekten hayret ediyor’ diyenleri de, memleketi Suriye’ye sokup IŞİD terörünü başımıza bela edip bir de üstüne hiçbir şey olmamış gibi bu teröristleri öfkeli gençler olarak lanse edilen stratejik derinlik sahiplerini de unutmadık! Onların taraftarlarının bugün Cem Küçük üzerinden Reisçilerle girdikleri kavga hiçbir zaman gerçek yüzlerini gizlemeye engel olmadı olmayacak, bizim ise bu süreçte bu kavgaya dair bir haklı-haksız ayrımı yapmamız söz konusu bile değil, denilebilecek belki de tek şey var; ''yiyin birbirinizi’!..

*Aberystwyth Üniversitesi Uluslararası Siyaset Departmanı Araştırma Görevlisi ve Doktora Adayı

[1] http://www.birikimdergisi.com/guncel-yazilar/1225/akp-nin-politik-misyonunun-sonu#.WPtNQ4jyjIU

[2] http://www.yenisafak.com/yazarlar/ismailkilicarslan/anlamiyorsunuz-2037470

[3] http://www.yenisafak.com/yazarlar/ismailkilicarslan/vermeyecegiz-2027780

[4]